ProIogue:

Gendale was still furious with the Jedi. He wanted to become a Jedi by every means necessary, but after testing the Council had refused him. He wanted to become famous and notorious, a hero who is respected by everybody. He was convinced that he had the Force to become a Jedi and that he then could do all kind of heroics. A whiff of exasperation flew through his soul. By every means necessary he shall prove that he could become better then anyJedi can be.   He sent a message to the press that was good enough to raise some suspicion with the Koorivars. Gendale had heard of a Jedi that was sent to Kooriva on a mission that ended badly. Some Koorivars died in a dispute and Gendale, claiming to be the only witness of this, described what happened and how the Jedi was responsible for the deaths of the Koorivars. Only Gendale had never been to Kooriva, not even in their system, but that couldn't bother him much since he had another chance to discredit the Jedi. A sense of satisfaction overcame him when he pushed the 'send' button.

  Three years passed and Gendale's loathing of the Jedi grew more powerful. After discrediting the Jedi many times he wanted more. The message he just recieved came from a huge middle-aged man that had contacted him because of his loathing of the Jedi. The hologram was too fuzzy to make the man recognisable and Gendale thought that was on purpose. The man asked how far Gendale's hate for the Jedi went. 

  "I would kill a Jedi for it." Gendale said.

  "Are you certain of this?" the hologram asked.

  "Very certain, they destroyed my future! Why do you ask?"

  "Because I want to make sure that I have found the right man to bring forth the deaths of a few Jedi and bringing their status down a notch in the process. My plan is risky, but doable. I only need a leader for my plan"

  "Explain your plan."

  "I am planning an attack on the heart of the Jedi, the Temple itself."

  "What? But that is as good as impossible! Entering alone is very hard, but with weapons impossible!!"

  "Not as impossible as you might think. I have my connections. I supply the weapons and access to the Temple, you lead my men. They are quite anti-Jedi because of your efforts to badmouth the Jedi."

The man explained his strategy to Gendale and after a long talk Gendale was very enthusiastic about this and was feeling honored that he was choisen to lead this attack.

  Gendale was ready, with his group of conspirators for the attack that he had planned out carefully. Under his command were all kind of creatures that had their reasons to despise the Jedi. Surprisingly there were also some Koorivars, who normally avoid fighting. My articles must have worked then Gendale tought and he felt some satisfaction before speaking to his subordinates. He may not be a good man, but he sure was a good talker. He stirred them up untill he was sure that he had motivated them in a way that they would give their best for the mission then started to arm them.

Chapter 1: black cloak

  I was walking in thoughts through the hallways of the Jedi Temple and bumped into somebody. Stupid, but I was concentrating on what my master just told me. Once again those puzzling words that require a lot of meditation to figure out, but not in the hallway like I was doing. It seems we were both startled by it and both not focusing on the here and now. He looked me in the eyes and cracked a smile. This made me smile, and after apologizing to each other we went our own ways. But there was something about the way he looked at me that stayed in my mind because nobody looked at me that way before.

  I took the turbolift to my room, but I was still so sunk in my thoughts that I pressed the wrong button and arrived eight floors to low, but after awhile I finally arrived in my room. I still wasn't feeling at ease in my new room. It was like the room had something that gave me a cold and empty feeling. Ever since they apprenticed me to my second master I moved here. I got my first master at the age of thirteen and now at the age of sixteen I got my second master.

After eating something I went to sleep.

That night I had a horrible dream and woke up at midnight with a not so great feeling in my head. I was just laying down when I suddenly felt a ripple in the Force. I couldn't keep my curiosity under control so I opened the door and sneaked closer to the whispers. I heard two people discussing something from behind the corner were I was standing. I tried to understand them, but they were talking so soft that I could only hear a few words. But from those words I noticed that they weren't Jedi for sure. I sat down at the floor so that my head would not be noticed. I peeked around the corner. One of the persons was wearing a black cloak. The way he spoke made me feel sick, another first. The other seemed familiar to me and I tried to figure out where I saw him before, but this was not the time and place to use a Jedi-trick to search my thoughts.

The man with the cloak took a package from the other who in return got a datacard. Most likely to verify the transfer of the credits to his account I thought. Both walked away quickly in opposite directions. I decided to follow black cloak because he had something important with him. But I was to late and he flew away with a parked taxi. How he entered and left the temple was a big puzzle to me.

  Out of breath I arrived at master Yoda, who didn't seem happy about my middle of the night visit. But after telling him what happened he gave me a file with recent pictures of all Jedi and asked me to search trough it while he went to check the taxi. That morning I was still searching trough the files for the person that seemed familiar to me. Suddenly I came across the boy that I bumped in to at the hallway and read his information. He was a Padawan and just a few years older then me. I heard my comlink chirping and quickly went to the next picture, as if I felt caught. It was Yoda. The taxi that black cloak took had been stolen earlier that night, seems he needed to escape quickly and he needed transportation that couldn't be tracked easily. So this was a dead end. I also couldn't find the other man in the files. Tired, I laid my head down at the table I was working on. It has been more then 48 hours that I last slept, I fell asleep finally.

  Master Yoda woke me up later that day in the evening and advised me to go back to my own bed. I walked out of his room and stepped into the turbolift and made sure that I would press the right number this time. Yeah! That was it! There was it where I saw that person before, eight floors below my room.  I looked at the map in the lift and traced my route back. From my floor to the lift where I arrived eight floors lower in the maintenance room. I never could find the person in the list since he wasn't a Jedi. Most of the maintenance work was done by droids, but there were also a few others to coordinate and repair the droids. And one of them had something to do with this sinister deal, I knew this for sure. The turbolift couldn't go to fast for me now when I went back to the room of Yoda. I used to Force to speed myself up when I ran to Yoda. I arrived just in time because he was about to leave.

  "Master Yoda! I know where I saw that person before!"

Hoofdstuk 2: zwarte rook

Nog voor ik mijn zin kon uitspreken begonnen de lichten te flikkeren. Yoda keek met een vragende blik omhoog. Ik zei: "Meester Yoda? De elektriciteit kan toch niet zomaar uitvallen?"

-"Neen, een reservegenerator, we hebben." fluisterde Yoda onbewust omdat hij aan het nadenken was.

-"Kun je die uitschakelen?" vroeg ik.

-"Daarvoor, bevoegd, je moet zijn. Een speciale datacard je hebt nodig om generatoren te bedienen. Alleen de Raad, ook enkele mensen van het onderhoudspersoneel, heeft die."

Alle stukjes van de puzzel begonnen op zijn plaats te vallen. "Mag ik die datacard eens zien, meester?"

-"Dat het doosje is, denk je?" zei Yoda terwijl hij de kaart bovenhaalde.

-"Neen, nu ben ik het zeker!" zei ik terwijl ik naar het doosje staarde. "Ik heb een slecht voorgevoel... er gaat iets gebeuren, we moeten hier allemaal weg." mompelde ik in mijn eigen. Yoda had het gehoord en antwoordde: "Hoe dan ook met een groot probleem, we zitten: ook niet meer werken, de liften doen, en van op 5 kilometer zelfs de beste Jedi niet zomaar eventjes naar beneden zou springen." Ondertussen stond iedereen al op de gang. Meester Yoda en ik vertelde aan iedereen wat er was gebeurd. We besloten het gebouw niet te vernielen om te ontsnappen, maar gewoon af te wachten en het gevaar proberen waar te nemen. Overhaast handelen is wel het slechtste wat we konden doen. Enkele Jedi mediteerden en zochten naar bewegingen in de Force die gevaar uitdrukten. Het wachten op gevaar was ondraaglijk, maar het gevaar kwam... en hoe. Bijna iedereen voelde een grote wolk van gevaar met een grote snelheid bewegen naar de trainingsruimtes. Daar waren op dit moment de nieuwste padawans! Met een verbluffende snelheid begon Oppo Rancisis een gat in het plafond te houwen. We sprongen allen door het gat en begaven ons allemaal naar de trainingsruimte terwijl Rancisis de weg voor ons vrijmaakte door gaten in het plafond te maken. We stormden de gang van de trainingszalen binnen. Er hing een grote wolk zwarte rook die was veroorzaakt door een explosie. Een schip was recht in de ramen van de trainingsruimte gevlogen, en aangezien de ramen niet meer elektrisch beschermd waren, kwamen de aanvallers maar al te makkelijk binnen. De meester die aan het lesgeven was had vlug zijn leerlingen achter zich getrokken met de Force, en de verdediging ingezet. De leerlingen moesten van hem zich gaan verschuilen. Een groep van aanvallers kwam naar binnen gekropen en schoten met velen naar de meester. Gelukkig was er al een deel van de andere Jedi afgekomen op het dreigende gevaar en konden ze hem bijstaan. Maar dat belette de aanvallers niet hem in zijn schouder neer te schieten. De Jedi vormden een verdedigingslinie tegen hun nieuwe vijand. Maar de vijand was met velen en ze hadden zwaar geschut mee. Bij elke aanvaller dat ze doden, kwamen er twee in de plaats. Maar het schip kon niet eeuwig groot zijn dus leefden de Jedi op goede hoop dat de stroom van aanvallers weldra zou gaan stoppen. De Jedi hielden stand, maar in het heetst van de strijd zagen ze niet dat een groepje zich van de aanvallers afscheidde. Toen Rancisis, Yoda, ik en de andere Jedi toekwamen, zag Yoda een van hen wegglippen. Hij vroeg aan Rancisis de andere Jedi te steunen. Hij nam de helft van de Jedi van ons groepje mee. Ik vroeg om met Yoda mee te gaan. We hadden de vijand al snel ingehaald. Ze waren bezig een bom te plaatsen, net onder de plaats waar de Jedi vochten en de padawanen zich hadden verscholen. We vielen meteen aan. Ik had Yoda nog nooit zien vechten, maar dit was echt een voorbeeld dat schijn bedriegt. Ik maaide enkele wezens neer en begaf mij naar de bom. De vijand begon zich terug te trekken en de meeste Jedi achtervolgden hen. Yoda en ik bleven achter om de bom onschadelijk te maken. Ik zag een gewonde liggen en begon hem te ondervragen:

-"Waarom vallen jullie ons aan?" zei ik tegen de Koorivar die voor me lag.

-"Jullie..Jedi...dood moeten" zei hij, en in het woord dood lag een verbitterde naklank.

-"Waarom? Wij proberen alleen maar te helpen!" zei ik.

-'Jullie...brengen alleen maar...ellende,... waar jullie...ook komen..."

-"Soms moeten we ellende maken om daarna vrede te maken. Een onderdrukt volk neemt die ellende er graag bij als ze daarna in vrede en in vrijheid kunnen leven."

-"Jullie...hebben...Koorivars...vermoord...zonder...rede-uh..."

Hij verloor het bewustzijn. Ik probeerde nog even zijn pijn te verlichten, maar hij was al snel dood. Ik keek om en zag Yoda naar me kijken met een goedkeurende blik. "Je hebt er goed aan gedaan hem te helpen en naar hem te luisteren. Hij is verlost van een hele last." zei hij.

-"Meester Yoda, hadden wij schuld bij dat Geschil op Koorivar?"

-"We hebben gedaan wat we konden,...

Bwaaauuum !!!!

Een rookwolk van een explosie wordt de gang waar we zijn binnengesleurd. Yoda rent plots in de richting van de rook. Ik volg hem en zie enkele Jedi gewond op de vloer liggen. Ik zie in de verte nog een taxi wegvliegen. Deze lag voor een raam te zweven en de man was zo ontsnapt. Vliegensvlug grijp in naar mijn elektrobinoculars en zoom in op het schip, totdat ik de man duidelijk in beeld had. Hij was blijkbaar lelijk gewond aan zijn arm. Ik nam het beeld op zodat we hem later konden identificeren. Yoda was al de gewonde Jedi aan het helpen met genezen. Tegen de tijd dat ik om hulp ging roepen werkte de stroom weer en konden we de medische droids gebruiken.

Hoofdstuk 3: Zwarte dag

-"De aanslag was mislukt! Hoe kon het? Het plan was zo goed uitgedokterd! Nog even en de bom was ontploft en de padawanen dood!" dacht Gendale. De Jedi waren blijkbaar toch beter voorbereid als hij had ingeschat. Het verschil tussen slagen en falen was enkele seconden, die de Jedi hadden gebruikt. Hadden de Jedi hen en zijn elitegroepje maar niet zien wegglippen!

Hij trok het verband rond zijn arm nog wat meer aan. Hij kon niet naar een ziekenhuis, want dan werd hij geregistreerd. En zo'n wonde valt moeilijk te verklaren. Het stuk van zijn arm was duidelijk afgeschroeid door een lichtzwaard. Hij besloot contact op te nemen met een van zijn connecties die gespecialiseerd was in droid replica's. Dan zou hij de planeet verlaten. Hij kon maar beter ergens anders onderduiken.

-"De man noemt Gendale en is nergens meer gezien sinds de aanslag." meldde ik aan Yoda en meester Reandes. Meester Reandes was al snel hersteld van de aanslag.

-"Hij was duidelijk de leider van de aanvallers. Hij gooide de Thermal Detonator." zei meester Reandes.

-"Registreren als gezocht persoon, zal ik hem. Een onderzoek instellen, ik zal" zei meester Yoda.

-"Er zijn 2 Jedi gedood en vele gewonden, maar geen enkele padawan heeft het leven gelaten. We hebben het relatief goed van de aanslag afgebracht." vulde Reandes aan.

Yoda richtte zich tot mij: Laeïda, een missie voor jou en je meester, we hebben. Jullie verwacht in de raadskamer worden."

-"Tot straks dan, meester Yoda" zei ik en maakte een buiging.

 Gendale moest nog steeds wennen aan zijn vals stuk arm. De Jedi die hem dit mankement had bezorgd ging er voor boeten...samen met alle andere Jedi!!! Maar deze keer ging hij zelf te werk, en veel subtieler. Hij zou zelf de operatie leiden om de machtigste Jedi te worden. Hij zou ze allen onderwerpen of doden. Geld had hij al. Zijn ouders hadden hem een fortuin achtergelaten. Nu moest hij alleen nog maar de middelen zoeken. Hij dacht diep na. De ergste vijand van de Jedi wou hij worden. De Sith...die waren hun ergste vijanden. Zij moesten duizenden manieren gehad hebben om de Jedi te kunnen verslaan. Die ging hij bestuderen. In zijn donkere hotelkamertje in de vlieghaven van Nar Shaddaa startte hij een verbinding met het Holonet en zocht naar alle gegevens met het woord Sith.